بررسی نقش مخاطرات طبیعی (زلزله) بر توسعه فیزیکی و گسترش ساخت و ساز در حریم کلانشهر تبریز

در ایران لرزه خیزی ارتباط مستقیم با تجدید فعالیت گسل ها دارد و بیشترین تکاپوهای لرزه خیزی در امتداد گسل های فعال روی داده است. کلانشهر تبریز بزرگترین مجتمع زیستی شمال غرب کشور است که به لحاظ موقعیت مکانی ویژه از حوزه نفوذ بسیار وسیعی برخوردار بوده و به همین دلیل به طور مداوم بر گستره فضایی ان افزوده می شود. این شهر طی دهه های اخیر رشدی شتابان لجام گسیخته و بی قواره ای داشته و تحولات جمعیتی و کالبدی ناباورانه ای را تجربه کرده به طوری که نوعی شهرسازی تااندیشیده و ناپایدار در آن به وقوع پیوسته است. هدف اصلی این پزوهش بررسی نقش مخاطرات طبیعی (زلزله) بر توسعه فیزیکی در حریم و نقاط آسیب پذیر به منظور دستیابی به راهبردهای مدیریتی در جلوگیری از گسترش ساخت و ساز در اراضی زلزله خیز می باشد. روش تحقیق مورد استفاده توصیفی- تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات اسنادی مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای است. نتایج کلی و یافته های تحقیق بیانگر آن است که حریم کلانشهر تبریز از ابعاد مختلف دچار چالش های فراوانی است و ضعف ساختاری قوانین سازمان نظام مهندسی به عنوان یکی از ارگان های ناظر در نظام ساخت و ساز کشور بر دامنه بحران های ناشی از ساخت و ساز غیر اصولی دامن زده است.

کلیدواژه ها:

توسعه فیزیکی ، شهر ، ساخت و ساز ، زلزله