نقش گردشگری در توسعه پایدار کلانشهری (مورد مطالعه: رود دره درکه)

رشد سریع شهرنشینی ، چالش های اقتصادی- اجتماعی و زیست محیطی ناشی از آن و تنگناها و محدودیت هایی که انسان شهرنشین با آن روبرو است موجب گردید تا تصمیم گیرندگان و تصمیم سازان شهری برای بهبود و ارتقاء کیفیت زندگی شهروندان و گذران اوقاتی خارج از محیط کار و فعالیت به ارائه راهبرد بپردازند. از این رو توسعه و رشد پردشگری به عنوان یکی از مهم ترین فعالیت های اقتصادی درآمدزا و سود آور که می تواند موجب توسعه اجتماعی و کاهش فقر گردد کانون توجه برنامه ریزان قرار گرفت. هرچند توجه به مباحث مربوط به گردشگری از نظر مفهومی دارای سابقه ای طولانی است و از اواخر دهه 1970 ذر ادبیات موضوعی شهر وارد شد ولی طرح رویکردهای نوین موضوعی جدید محسوب می شود. در 20 سال اخیر رویکردهای متنوع اقتصادی ، اجتماعی، فضایی و پایداری در مباحث گردشگری متداول گشت. در این مقاله سعی خواهد شد تا از دریچه چشم طرفداران رویکرد توسعه پایدار گردشگری با تاکید بر نگرش اجتماع محور به بررسی رود دره درکه در شمال کلانشهر تهران با توجه به ظرفیت های محیطی این منطقه پرداخته شود. بنابراین با توجه به ابعاد ساختاری/کارکردی این منطقه شهری و با استناد به تحقیقات انجام شده در سایر مناطق و توجه به تجارب جهانی از روش توصیفی- تحلیلی و مدل تحلیل اکولوژیکی و تحلیل شبکه استفاده خواهد شد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، توسعه اجتماعات محلی ، گردشگری ، مدیریت کلانشهری