بررسی و تحلیل منابع جغرافیایی تنش میان ایران و ترکیه در نواحی مرزی

روابط ژئوپلیتیکی کشورهای همسایه اگر به خوبی کنترل و هدایت شود به همکاری تعامل و همگرایی منجر و درغیراین صورت سبب بروز تنش و مناقشه بین آنان میشود مسائل مرزی ازجمله مهمترین متغیرهای تعیین کننده مناسبات ژئوپلیتیکی واحدهای سیاسی ملی هستند منابع جغرافیایی دوسوی مرز و ارزشهای جغرافیایی انسانی و طبیعی کشورها درنواحی مرزی ازعوامل ایجادکننده تنش با محیط پیرامونی به ویژه باهمسایگان بهشمار میرود پیترهاگت جغرافیدان انگلیسی درمدل پیشنهادی خود به نام هایپوتتیکا دوازده عامل جغرافیایی تنش یک کشور با سایرکشورها به ویژه با همسایگان را مستندسازی کرده است که برخی ازموارد آن مربوط به مسائل مرزی است مقاله حاضر درپی شناسایی و تحلیل منابع جغرافیایی تنش و مشاجره بالقوه و بالفعل میان ایران و ترکیه درنواحی مرزی براساس مدل هاگت می باشد برطبق یافته های تحقیق عوامل پنجم و هفتم مطرح شده درهایپوتتیکا یعنی مناقشات برسرربودن آب علیای رودخانه و مشاجرات هیدروپلیتیکی ناشی ازآن و نیز امتداد سرزمینی قوم کرد دردوسوی مرز و اصطکاکهای منفی منتج ازآن ازجمله مهمترین منابع جغرافیایی مناقشه ایران و ترکیه می باشد شواهد جغرافیایی مبین آن است که دومشکل مذکور انطباق عینی و تقریبا کاملا درنواحی مرزی دوکشور دارد

کلیدواژه ها:

مرز ایران و ترکیه ، منابع جغرافیایی تنش ، مدل هاگت ، قوم کرد ، هیدروپلیتیک ارس