ارتقای اثربخشی مطالعات مهندسی ارزش با استفاده از مدیریت ریسک

مهندسی ارزش ابزار موثر تصمیم سازی برای مدیران میب اشد. مطالعات ارزش فرصت های مناسبی برای کاهش هزینه ى طول عمر، بهبود کیفیت، بهبود ساختپ ذیری، کاهش زمان ساخت، افزایش طول عمر و گاه ترکیب موارد بالا در اختیار قرارمی دهد. تحت فشار قرارگرفتن مدیران در پذیرش و اعمال تغییرات پیشنهادی از یک سو و مسوولیت ایشان در قبال حوزه ى تحت اختیار به همراه ریسک و ابهام ذاتی گزینه های پیشنهادی از سوی دیگر، اغلب این افراد را در وضعیت دشوار قرار می دهد. از این رو مدیران زیادی به دلیل ابهام در مورد مقدار ریسک گزینه های ارائه شده در مطالعات ارزش از قبول انجام این مطالعات سرباز زده یا در طول مطالعات مقاومت می نمایند. از اثرات این تصورات می توان به انتخاب گزینه های کم خطرتر و اغلب کم ارزش تر، رد گزینه های خلاقانه، عدم تناسب ریسک در تصمیم ها و پروژه ها و در نهایت تاخیر در تصمیم گیری اشاره کرد. در این مقاله به اثر بکارگیری مدیریت ریسک در مطالعات ارزش و شفاف سازی ذهن مدیران نسبت به اثرات طرح مبنا و گزینه های پیشنهادی و اقدامات چهارگانه ى حذف، تسکین، انتقال و پذیرش ریسک یا ترکیبی از اقدامات با اشاره به چند مطالعه موردی بررسی می شود و در نهایت روش پیشنهادی تلفیقی و تحلیلی کیفی ریسک به کمک AHP را تلفیق مهندسی ارزش با مدیریت ریسک به عنوان نتیجه این نوشتار، ارائه میگردد.