معماری و فرآیند جهانی شدن

جهانی شدن به مفهوم جدید، محصول ظهور صنعت ارتباطات جهانی و منعکس کننده ارتباطات هم زمان جهانی است. این فرآیند با در هم شکستن مرزهای مربوط به زمان و مکان ،انسان ها را در اقصی نقاط دنیا به یکدیگر متصل و مرتبط کرده و هویتهای درون مرزی را با گذشت زمان دچار فرسایش و اختلال می نماید. فرآیند جهانی شدن همه هویت های فردی و جمعی را نادیده می گیرد یا دست کم دگرگون می کند . از این دیدگاه با فراگیرتر و پرشتاب تر شدن فرآیند جهانی شدن، دنیایی از شبکهها و سازمان های استراتژیک شکل می گیرد که عمدتا با الگوی انتظارات عقلانی، مانند ارزشی و فراگیری دارند. شهر جهانی ،شهری است که از قدرت نفوذ جهانی برخوردار است و کانون تمدنی یک کشور و هم چنین از کانون های تمدنی جهان محسوب می شود.هدف از این تحقیق برسی مسیر جنبش های معماری به سوی جهانی شدن است . روش تحقیق استفاده شده از نوع تاریخی وتوصیفی بوده و از روش جمع آوری اطلاعات به صورت میدانی و کتابخانه ای استفاده شده است .شهرهای جهانی ،تمدن ساز و الگوی ملیو جهانی هستند و قدرت نفوذ را تجارت فعال جهانی می خواند.در مناطق کلانشهری در حال رشد، تأثیرات رشد اقتصادی و تمرکزهای جمعیتی فشارهای زیادی بر تمامی جنبههای زندگی شهری وارد کرده است.تباهی محیطزیست، ازدحام ترافیکی،کمبود مسکن و رشد زاغهها، در رأس تهدیدهای توسعه پایدار برای شهرها هستند. یکی از سئوالات پیش روی جهانی شدن قرارگرفته این است که آیا حقیقتا ،جهانی شدن در حوزه های شهری، به افزایش عدالت اجتماعی و رشد برابری می انجامد ؟نتیجه ای که دراین تحقیق می توان گرفت باجهانی شدن می توان ساختار اجتماعی وفرهنگی اقتصادی قوی به وجود اورد .

کلیدواژه ها:

معماری ، جهانی شدن ، تمدن ، شهر جهانی