مدل سازی و مکان یابی پارک در واحد محله با استفاده از شاخص همپوشانی وزنی (مطالعه موردی: شهر تبریز)

شهر تبریز یکی از کلانشهرهای کشور می باشد که دارای سرانه، پراکنش و توزیع مناسب فضای سبز نیست. منطقه چهار شهر تبریز یکی از 8 منطقه تبریز می باشد که فضای سبز و پارک های آن در یک قسمت از منطقه تمرکز یافته اند. این پژوهش با ارائه الگویی مناسب، بهدنبال توزیع بهینه فضای سبز در مقیاس محلات شهری می باشد. برای این منظور، از معیارهای اولویت اراضی، دسترسی به شریان های فرعی و اصلی، نزدیکی به مراکز آموزشی و فرهنگی، دوری از کاربری های مزاحم و مرکزیت پارک نسبت به محله استفاده شده است. به منظور تعیین مکان مناسب برای احداث پارک ابتدا دادههای آماری جمع آوری شده سپس فاکتورهای مناسب برای مکان یابی تعین شدهو وزن دهی داده ها بر اساس استانداردهای مکانیابی فضای سبز انجام گرفته است. سپس تحلیل نهایی با استفاده از همپوشانی وزنی درمحیط نرم افزارGISصورت گرفته است. در نهایت با در نظر گرفتن وجود یا عدم وجود پارک در وضع موجود و سایر عوامل موثر به تعیین مکان بهینه جهت احداث و طراحی پارک مبادرت شده است. نتایج به دست آمده حاکی از کارایی بالای 63 درصدی مدل در انتخاب اراضی با ابعاد مناسب جهت احداث پارک در مقیاس محله در زمین های دارای اولویت اول و بالای 94 درصدی در اولویت دوم میباشد

کلیدواژه ها:

مکان یابی ، پارک در واحد محله ، مدل همپوشانی وزنی/GIS/منطقه 4 شهر تبریز