بررسی اثر سیلیکون بر آنزیمهای ضداکسنده در گیاه جو تحت تنش خشکی

تنش خشکی یکی از بزرگترین تنشهای غیر زنده در سطح جهان است. از طرفی سیلیکون دومین عنصر رایج در خاک است که دارای اثرات مفیدی در افزایش تحمل به تنشهای زنده و غیر زنده در گیاهان است. نقش سیلیکون خارجی در افزایش مقاومت گیاه به تنش های مختلف مانند خشکی، شوری، سمیت فلزی و تشعشع فرابنفش اثبات شده است. هدف از این مطالعه، بررسی اثر سیلیکون بر تغییرات عملکردی دو آنزیم ضداکسندهی سوپراکسید دیسموتاز (SOD) و پراکسیداز (POX) در گیاه جو تحت تنش خشکی است. آزمایش فوق در قالب طرح فاکتوریل تصادفی در سه تیمار کنترل، خشکی و سیلیکون -خشکی و در سه تکرار و مرحله ی چهار برگی بر روی دو رقم به نامهای نیمروز (مقاوم به خشکی) و گرگان (حساس) به روشهای اسپکتروفتومتری و ژل بومی انجام شد. نتایج نشان داد که تیمار سیلیکون در مجموع باعث افزایش در میزان فعالیت این دو آنزیم بویژه آنزیم سوپراکسید دسموتاز در گیاهان تحت تنش خشکی شد. البته در رقم مقاوم این افزایش نسبت به رقم حساس مشهودتر بود و این امر نشان دهنده ی کاهش خسارتهای اکسیداتیو ناشی از تنش خشکی از طریق افزایش فعالیت آنزیمهای ضد اکسنده بر روی گیاه جو در حضور سیلیکون است.

کلیدواژه ها:

پراکسیداز ، تنش خشکی ، سوپراکسید دسموتاز ، سیلیکون