آیا مهندسی ارزش صرفاً یک نگرش است؟

سال انتشار: 1380
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,899

فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NVEC01_20

تاریخ نمایه سازی: 1 آذر 1384

چکیده مقاله:

هما ن طور که می دانیم مهندسی ارزش یک متدولوژی سیستماتیک می باشد که با رویکرد عملکردگرا، اجزای یک محصول را مورد بررسی قرار می دهد و از طریق تعیین ارزش عملکرد هر کدام از اجزای محصول، عناصر کم ارزش محصول یا سیستم را شناسایی می کند و سپس اقدام به ارایۀ راه حل، در راستای اصلاح سیستم، به منظور حداکثر ساختن ارزش سیستم یا محصول می کند. مهندسی ارزش را می توان از روش های بهره وری دانست که علاوه بر محصولات فیزیکی، که به طور معمول مخاطب مهندسی ارزش می باشند، بر روی هر سیستم دیگری قابل پیاده سازی است و با شناخت هزینه های غیرضروری سیستم، گامی در راستای کاهش هزینه ها، در عین عنایت به حفظ و حتی ارتقای کیفیت محصول برمی دارد و به بهره وری سیستم کمک می نماید . در این مقاله چند مسأله مورد توجه قرار می گیرد که به صورت زیر می باشند: اول این که مهندسی ارزش یک متدولوژی ساختاری افته می باشد و کلیۀ ویژگی های متدولوژی بودن و ساختاریافتگی در آن وجود دارند. دوم این که این متد ولوژی دارای تکنیک هایی است که در حقیقت لازمه هر متدولوژی می باشد. این تکنیک ها اغلب در قالب سه دسته معرفی می شوند: تکنیک های آنالیز عملکرد، تکنیک های محاسبة ارزش، تکنیک های خلاقیت سوم این که ایا تکنیک های معرفی شده در قسمت قبل واقعا در عمل می توانند مورد استفاده قرار گیرند یا این که مهندسی ارزش صرفًا یک نگرش و طرز فکر می باشد که برای ایجاد بهره وری به کار گرفته می شود و تکنیک های ارایه شده در آن فقط برای ایجاد و انتقال و تقویت نگرش ارزشی و ارزشگرایی می باشد؟ این بحث از آن جهت مطرح می شود که اشتباها، به نظر می رسد که طراحان سیستم، به خصوص سیستم های فیزیکی و محصولات با داشتن مهارت های مهندسی مکانیک، مهندسی عمران، مهندسی نرم افزار و …، به تنهایی قادرند سیستم را بدون نگرش سیستمی اصلاح نمایند و استفاده از فرایند و تکنیک های مهندسی ارزشی لزومی ندارد. اغلب مشاهده می شود که یک طر اح به سادگی یک محصول را بررسی می کند و سریعاً به طور فی البداهه راه حل اصلاحی ارایه می دهد و لذا آنها مدعی هستند که داشتن خلاقیت برای اصلاح سیستم کافی است؛ حال آنکه ما مدعی وجود یک نگرش سیستمی در پس این خلاقیت و نیز لزوم استفاده از تکنیک های مهندسی ارزش برای افزایش کارآیی و اثربخشی خلاقیت هستیم.

نویسندگان

شهریار عبدالله پورنژدی

عضو تیم مهندسی ارزش دانشکده مهندسی صنایع دانشگاه علم و صنعت ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • شرکت مهندسی مشاور معمار قدس، «مهندسی ارزش» ...
  • مجله روش: «مهندسی ارزش»، سال هفتم، شماره 45. ...
  • Larry W. Zimmerman & Glen D. Hart:*Value Engineering, A Practical ...
  • Lawrence C _ B acher:0Value Engineering Application To P harmaceatical ...
  • نمایش کامل مراجع