ارزیابی تنوع ژنتیکی 18 لاین Cicer arietinum با استفاده از نشانگر مولکولی

در این مطالعه به منظور بررسی تنوع ژنتیکی نخود از نشانگر مولکولیرپید که مبتنی بر پی سی آر است، استفاده شده است. استخراج دی ان ای از ارقام نخود به روش دلاپوترا انجام شده و با 8 عدد آغازگر تصادفی تکثیر ژنوم نمونه ها انجام شد. سپس الکتروفورز ژل آگارز و رنگآمیزی با اتیدیوم بروماید صورت پذیرفت و قطعات تکثیر شده ژنوم مورد ارزیابی قرار گرفتند. بر اساس حضور و عدم حضور باندها رتبه بندی انجام شده و با استفاده از ضریب تشابه جاکارد و نی ماتریس تشابه تشکیل شد. دندروگرام براساس روش UPGM ارقام را در 6 گروه متمایز قرار داد. نتایج بدست آمده نشان میدهد بیشترین تشابه بین ارقام 17 و 18 که معادل 0/94 و کمترین میزان تشابه را ارقام 15 و 1 دارا میباشند که برابر 0/40 است. بیشترین تعداد باند به دست آمده مربوط به آغازگر UB763 (90 باند) و کمترین تعداد باند به دست آمده مربوط به آغازگر T9 (10 باند) است. در این آزمایش بیشترین و کمترین تعداد لوکوس یک شکل به ترتیب مربوط به آغازگرهای UB763 (2 لوکوس) و T9 بود. بیشترین لوکوس چند شکل برای آغازگرهای UB709،OPS2 ،UB763 و OPP6 و کمترین لوکوس چند شکل مربوط به آغازگر T9 است. بلندترین اندازه باند یک شکل را آغازگر UB763 با 2500 جفت باز و کوتاهترین آنها را آغازگر OPP6 با اندازه 200 جفت باز تولید نمودند. نتایج این تحقیق نشان داد که نشانگر مولکولی رپید قادر است چندشکلی نسبتاً قابل قبولی را نمایان سازند و تنوع ژنتیکی موجود در توده ها میتواند برای افزایش پایه ژنتیکی برنامه های بهنژادی نخود مفید باشد.

کلیدواژه ها:

تنوع ژنتیکی ، صفات زراعی ، نخود ، نشانگر مولکولی رپید