بررسی تنوع سیتوژنتیکی در میان چاودارهای ایرانی با استفاده از روش بندینگ C

چاودار Secale cereal L. ا (EE, 14=2n=2x) یک گیاه مهم زراعی در نواحی سرد است که برای تولید علوفه و نوعی خاص از نان کشت میشود. همچنین از چاودار برای اصلاح گندم نان و بهبود کیفیت و خصوصیات مقاومت به بیماریها استفاده شده است. از ژنوم چاودار در تلاقی با گندم دوروم و گندم نان برای تولید گیاه جدیدتریتیکاله استفاده شده است. در ا ین تحقیق کاریوتایپ 5 نمونه چاودار ایرانی مورد بررسی قرار گرفته و به روش بندینگ - C رنگ آمیزی و مقایسه شدند. نتایج بیانگر آن بود که در تمام نمونه های مورد بررسی، کروموزوم ها از نوع متاسنتریک بوده و از نظر ویژگیهای کاریوتایپی مانند طول بازوها تفاوت های محدودی مشاهده شده است. از لحاظ الگوی نوار بندی کروموزوم ها نیز ، تفاوت هایی در میان 5 نمونه مشاهده شده است. در مجموع در نمونه شماره 1، 11 باند، در نمونه شماره 2، 12 باند، در نمونه شماره 3، 16 باند، در نمونه شماره 4، 12 باند و در نمونه شماره 5، 18 باند قابل مشاهده است. همچنین، مشخص شد که باندهای F1 ، E1 ، D1 ، B2 ، B1 ، A1 و G3 در هر 5 نمونه وجود دارند، در نتیجه می توان گفت که این باندها از نظر حضور بر روی کروموزومها دارای ثبات بودند.

کلیدواژه ها:

بندینگ- C ، چاودار ، کاریوتایپ