مطالعه تاثیر محلول پاشی سالیسیلیک اسید بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی ذرت (Zea Mays L) در شرایط تنش خشکی

این آزمایش به منظور بررسی پاسخهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه ذرت، رقم هیبرید سینگل کراس 704 ، به برگ پاشی سالیسیلیک اسید در شرایط تنش خشکی، در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال 1392 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با شش تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل سالیسیلیک اسید ( 0 و 1 میلی مولار) و تنش خشکی (0، 70 و 50 درصد ظرفیت زراعی) بودند. نتایج نشان داد که اعمال تنش خشکی در هر دو سطح، باعث کاهش معنی دار محتوی نسبی آب برگ، کلروفیل b ،a و کلروفیل کل گردید و این کاهش در تنش 50 درصد ظرفیت زراعی شدیدتر بود. همچنین هر دو سطح تنش، بویژه تنش 50 درصد ظرفیت زراعی، افزایش معنیدار نشت یونی و میزان فعالیت آنتی اکسیدان های آنزیمی کاتالاز، پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز را به همراه داشت. در مقابل، محلول پاشی بوته های ذرت با سالیسیلک اسید موجب افزایش محتوی نسبی آب برگ، کلروفیل b ،a و کلروفیل کل و فعالیت آنتی اکسیدان های آنزیمی در هر دو شرایط تنش و عدم تنش خشکی گردید. به نظر می رسد که محلول پاشی سالیسیلیک اسید از طریق افزایش محتوی نسبی آب برگ و فعالیت آنتی اکسیدان های آنزیمی و نیز با کاهش نشت یونی برگ، سبب افزایش مقاومت به خشکی در ذرت گردید.

کلیدواژه ها:

آنزیم های آنتی اکسیدانی ، کلروفیل ، محتوی نسبی آب برگ