بررسی سازگاری کشت گونه های شبدر در اراضی شالیزاری استان گیلان

جهت بررسی سازگاری و ارزیابی عملکرد علوفه گونه های شبدر بعد از برداشت برنج، تحقیقی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار طی سال های زراعی 90-1387 در اراضی شالیزاری مؤسسه تحقیقات برنج کشور در رشت اجرا شد. تیمارهای مورد آزمایش شامل سه گونه: 1 - شبدر برسیم ارقام (ونیر، الکس، ایکانتیوم و تولیدی کرج) 2- شبدر ایرانی ارقام (اقلید فارس و الشتر) 3- شبدر لاکی (رقم البرز 1) بودند. طی طول دوره رشد، صفاتی مانند ارتفاع بوته، رشد مجدد، نسبت برگ به ساقه در علوفه تر و خشک و عملکرد علوفه تر و خشک مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بالاترین عملکرد علوفه تر از شبدر برسیم، ارقام ونیر و الکس به ترتیب با میانگین 62920 و 61236 کیلوگرم در هکتار حاصل شد. بیشترین عملکرد علوفه خشک نیز متعلق به شبدر لاکی با میانگین عملکرد 10047/5 کیلوگرم در هکتار بود. شبدر ایرانی ارقام الشتر و اقلید فارس نیز کمترین عملکرد علوفه تر و خشک را به خود اختصاص دادند. براساس نتایج حاصل از این تحقیق، شبدر لاکی و شبدر برسیم (ارقام ونیر، الکس و تولیدی کرج) به دلیل دارا بودن عملکرد علوفه بالا در شرایط شالیزاری استان گیلان قابل کشت بوده و ارقام شبدر ایرانی برای کشت در شرایط آب و هوایی استان گیلان قابل توصیه نمی باشند.

کلیدواژه ها:

گونه های شبدر ، عملکرد علوفه ، شالیزار ، کشت دوم