اثر عدم آبیاری در برخی مراحل رشد و محلول پاشی سولفات روی بر غلظت عناصر مختلف در ذرت دانه ای هیبرید سینگلکراس 704 در شرایط آب و هوایی خوزستان

به منظور بررسی اثرات عدم آبیاری در برخی مراحل رشد و محلول پاشی سولفات روی بر غلظت عناصر مختلف در ذرت دانه ای هیبرید سینگلکراس 704 آزمایشی در تابستان سال زراعی 1390 در اهواز به صورت آزمایش کرت های یکبار خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار انجام گرفت. عامل اصلی شامل آبیاری در سه سطح آبیاری کامل (شاهد)، عدم آبیاری در مرحله ظهور گل تاجی، عدم آبیاری در مرحله شیری و عامل فرعی شامل محلول پاشی سولفات روی در چهار سطح بدون محلول پاشی، محلول پاشی در مرحله 8 برگی، 12 برگی و در مرحله 8 و 12 برگی به صورت توأم بود. نتایج نشان داد که بیشترین میزان غلظت عنصر روی، پتاسیم، آهن، منیزیم، فسفر و سدیم دانه مربوط به تیمار عدم آبیاری در مرحله ظهور گل تاجی و کمترین مقادیر اکثر صفات در تیمار آبیاری کامل بود. محلول پاشی سولفات روی، به طور معنی داری باعث افزایش غلظت عناصر روی، پتاسیم و منگنز در دانه ذرت گردید. به نظر می رسد با مصرف روی، توانایی گیاه برای تنظیم مقدار روی و پتاسیم، افزایش یافته به نحوی که این عناصر به مقدار متعادل از طریق ریشه جذب و به قسمت های هوایی منتقل شده است. اما به دلیل برهمکنش منفی روی با منگنز، با افزایش غلظت روی در دانه، غلظت منگنز دانه کاهش یافت.

کلیدواژه ها:

ذرت ، عدم آبیاری ، غلظت عناصر ، محلول پاشی سولفات روی