رابطه انگیزش شغلی با ادراک از بهره وری نیروی انسانی در بین کارکنان شهرداری اصفهان

پژوهش حاضر با هدف رابطه انگیزش شغلی با ادراک از بهره وری نیروی انسانی در بین کارکنان شهرداری اصفهان در سال 1392 به روش توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان مناطق و معاونتهای شهرداری به تعداد 1650 به تشکیل داده اند که از این تعداد با استفاده از جدول کرجسی و مورگان تعداد 310 نفر به روش تصادفی طبقه ای متناسب با حجم برای شرکت در پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل دو پرسش نامه محقق ساخته انگیزش شغلی با 28 گویه و بهره وری نیروی انسانی با 26 گویه بر اساس مقیاس 5 درجه ای لیکرت بود که روایی صوری و محتوایی آن توسط استاد راهنما، صاحب نظران موضوعی و چند نفر از پاسخگویان تایید شد و پایایی آن نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه انگیزش شغلی 0/95 پرسشنامه ادراک از بهره وری 0/89 برآورد شد. به منظور تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش از آمار توصیفی شامل درصد، انحراف معیار و فراوانی و آمار استنباطی شامل ضریب همبستگی، رگرسیون گام به گام و تحلیل واریانس چند راهه استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل یافته ها نشان داد که بین انگیزش و بهره وری (فرمول در متن اصلی مقاله) خط مشی و بهره وری شرایط محیط کار و بهره وری نحوه سرپرستی و نظارت و بهره وری رابطه معنی داری وجود دارد. بین بعد حقوق و دستمزد و بهره وری رابطه معنادار مشاهده نشد. همچنین از بین متغیرهای مورد مطالعه در رگرسیون بهترین پیش بینی کننده بهره وری درگام اول قدردانی و در گام دوم علاوه بر قدردانی، سرپرستی بوده است. بین نظرات پاسخگویان در هر دو بعد انگیزش و ادراک از بهره وری بر حسب جنسیت، وضعیت تأهل، سن و مدرک تحصیلی تفاوت معنادار وجود داشته است .

کلیدواژه ها:

انگیزش شغلی ، ادراک از بهره وری نیروی انسانی ، شهرداری اصفهان