بررسی رابطه نظام جبران خدمات و رنج احساسیمورد مطالعه پرستاران بیمارستان های شهر ایلام(بیمارستان امام خمینی و بیمارستان مصطفی خمینی)

هدف:نیروی انسانی یکی از مهم ترین منابع سازمان بشمار می آید که باید در حفظ و ارتقا سطوح آن تلاش نمود، از این رو باید بار منفی احساسی(رنج احساسی شغلی) در وی کاهش یابد.پس در این مقاله بر آن شدیم تا نظام جبران خدمات را به عنوان ابزار کاهش این رنج نیروی انسانی در سازمان بررسی نماییم. روش شناسی: تحقیق از جهت هدف، کاربردی و از نظرماهیت، توصیفی و از نظر روش، پیمایشی می باشد و برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss 19 و Lisrel 8/8 استفاده شده است. جامعه مورد نظر، پرستاران بیمارستان های امام خمینی و مصطفی خمینی هستند که بالغ بر 200 نفر می باشند و چون تعداد جامعه کم (محدود) بود از سرشماری استفاده کردیم. ابزارجمع آوری اطلاعات از راه پرسش نامه محقق ساخته (پنج گزینه ای طیف لیکرت) می باشد. ( میزان آلفای کرون باخ، برای کل پرسش نامه برابر با 0/943 می باشد. یافته ها:نظام جبران خدمات شامل چهار بعد، شرح شغلی، دستمزد، ساختار پرداختی، سیاست ومقررات می باشد که رابطه این ابعاد به ترتیب با رنج احساسی شغلی 0/78، 0/56، 0/83، 0/89 می باشد. R کل رابطه برابر با 0/68 می باشد. نتیجه گیری:سایر ابعاد نظام جبران خدمات بر رنج احساسی کارکنان رابطه معنادار و بسیار قوی دارد و از این رو مدیریت منابع انسانی برای کاهش رنج احساسی کارکنان باید از نظام جبران خدمات عادلانه و منصفانه استفاده نماید زیرا این کار باعث احساس برابری در میان کارکنان هم رده می شود و انگیزه کارکنان را برای رساندن سازمان به اهدافش ترغیب می نماید.

کلیدواژه ها:

جبران خدمات ، ساختارهای پرداخت ، بررسی حقوق ودستمزد ، سیاست ها ومقررات پرداخت ، رنج احساسی شغلی