ارزیابی روش های زمین آماری برای پهنه بنذی مکانی میانگین بارش سالانه در استان خوزستان

یکی ازمشکلات مهم مطالعات منابع آب براورد منطقه ای بارندگی براساس مشاهدات نقطه ای میباشد برای این امرروشهای مختلفی وجود دارد که ازجمله آنها روشهای میان یابی می باشد درون یابی یکی ازمهمترین روشهایی است که اقلیم شناسان درمطالعات پهنه بندی ازآن بهره مندمیشوند دراین پژوهش روند داده های بارش سالانه 50ایستگاه باران سنجی و سینوپتیک واقع دراستان خوزستان دردوره اماری 2000-2005 بررسی شده است روشهای درنظر گرفته شامل: کریجینگ ساده بامدلهای کروی نمایی و گوسین کریجینگ معمولی با مدلهای کروی نمایی و گوسین کریجینگ یونیورسال با مدلهای کروی نمایی و گوسین کوکریجینگ با فاکتور کمکی ارتفاع با مدلهای کروی نمایی و گوسین روش وزن دهی عکس فاصله با توان 2 روش توابع پایه شعاعی بامدلهای اسپلاین کاملا منظم مولتی کوادریک معکوس مولتی کوادریک اسپلاین باکشش اسپیلاین صفحه نازک می باشند همچنین جهت ارزیابی صحت و دقت مدل ها میزان MBE ،RMSE ،R ونسبت c0/C+C0 تعیین شده است نتایج نشان داد که ازمیان روشهای درون یابی ارزیابی شده روش کریجینگ ساده با مدل گوسین عملکرد بهتری داشته است

کلیدواژه ها:

درون یابی ، GIS ، استان خوزستان ، پهنه بندی