ارزیابی آزمایشگاهی بره مکنش پارامترهای مختلف بر رفتار فازی سیستم سورفکتانت-آب-گازوئیل-نمک

تزریق امولسیون به عنوان یکی از فرآیندهای موثر ازدیاد برداشت شیمیایی نفت، به دلیل خواص هم زمان سطحی (کاهش دهنده کشش بین سطحی) و رئولوژیکی (بهبود دهنده خواص رئولوژیکی) مورد توجه است. در این پژوهش، ارزیابی رفتار فازی سیستم آب-سورفکتانت آنیونی- هیدروکربن (گازوئیل)-نمک به منظور بررسی تاثیر 3 پارامتر غلظت سورفکتانت، شوری و دما بر پایداری امولسیون با بهره گیری از روش طراحی آزمایش ها انجام شده است. استفاده از یک فاز نفتی ارزان قیمت مثل گازوئیل در این مطالعه، تزریق امولسیون ها را از منظر اقتصادی صرفه مند می سازد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که شوری و دما تاثیر نامطلوبی بر پایداری امولسیون آنیونی می گذارند. درحالی که افزایش غلظت سورفکتانت منجر به افزایش پایداری سیستم مورد مطالعه می گردد. همچنین، بره مکنش پارامترهای غلظت سورفکتانت و شوری در دماهای مختلف معنادار است. در نهایت، نتایج این پژوهش می تواند منجر به ارزیابی دقیق تر روش تزریق این نوع امولسیون ها جهت استفاده در مقیاس میدانی گردد.

کلیدواژه ها:

رفتار فازی سورفکتانت ، امولسیون ، گازوئیل ، ازدیاد برداشت شیمیایی ، روش های طراحی آزمایش