آسیب شناسی فرایند برنامه ریزی و مدیریت استراتژیک توسعه فهرنگی ـ اجتماعی شهرداری تهران

ا زآنجاکه نگاه انسانی به شهر و شهروندان توجه به آسایش و تأمین نیازهایروحی و اجتماعی شهرنشینان را می طلبد، برنامه ریزی و مدیریت شهری بارویکردی فرهنگی و اجتماعی باید به توسعه سطح روابط و مناسبات انسانی درشهر بینجامد. رویکرد اجتماعی و فرهنگی در پی توسعه کالبد و ساختار شهر بادر نظر گرفتن کارکردهای فرهنگی و اجتماعی آن است. در برنامه ریزی ومدیریت شهری، سازگار کردن تغییرات تکنولوژیک با تغییرات اجتماعی وفرهنگی دائم ا مورد توجه است. در رویکرد اجتماعی و فرهنگی به مدیریتشهری تأکید می شود که هیچ توسعه و رشد کالبدی در شهر پذیرفته نمی شود،مگر اینکه از قبل درباره ابعاد و آثار فرهنگی و اجتماعی آن فکر شده باشد.مقاله حاضر به تحلیل و بررسی آسیب شناسی فرایند برنامه ریزی و مدیریتاستراتژیک توسعه فرهنگی اجتماعی شهر تهران می پردازد. تمام فراز و فرودهایمدیریتی که محیط اجتماعی فرهنگی شهرها را پیش از این متأثر کرده است،همواره آگاهانه یا ناآگاهانه در پی کاهش ارزش های فرهنگی و اجتماعی و درنهایت تخریب کالبدی آن بوده اند. این امر خود، گاه به دلیل تعریف نشدنسازوکار مدیریتی منطبق بر اوضاع و گاه به دلیل نبود شناخت و دانش کافیوجود داشته است.نتایج این بررسی حاکی از تداخل و هم پوشی عملکرد سازمان ها و دستگاه هایفرهنگی اجتماعی دولتی با معاونت اجتماعی فرهنگی شهرداری شهر تهراناست که این موضوع مانع از اتخاذ هرگونه تصمیم گیری، برنامه ریزی و تمرکز برفرایند مدیریت استراتژیک فرهنگی اجتماعی صحیح بر اساس اصولتعریف شده از آن فرایند در شهرداری تهران می شود. این مقاله بر آن است کهبرای نهادینه کردن نظام برنامه ریزی توسعه فرهنگی اجتماعی شهر تهران باهدف تعمیق و تدقیق این فرایند، الگوی بهینه مدیریت و برنامه ریزیفرهنگی اجتماعی مناسبی را به شهرداری تهران ارائه کند

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی ، فرایند برنامه ریزی ، مدیریت استراتژیک و توسعه فرهنگیاجتماعی