ارزیابی آسیب شناسانه سازمان های فرهنگی بر مبنای خط مشی گذاری فرهنگی

هدف اصلی این مقاله، ارزیابی آسیب شناسانه عملکرد سازمان های فرهنگی درایران، بر اساس خط مشی گذاری فرهنگی است. روش شناسی این مطالعه،برخلاف مدل های ارزیابی کلاسیک که سازمان های فرهنگی را صرف نظر از زمینهفعالیت مورد ارزیابی قرار می دهد، ارزیابی بر اساس خط مشی گذاری است.چهارچوب نظری ارزیابی آسیب شناسانه، با ارائه مؤلف ههای خط مشی گذاری یابرنامه کلان برای سازمان های فرهنگی آغاز شده است. ارائه این مؤلف هها از آنجهت مهم هستند که هر سازمان فرهنگی، خود را در پرتوی آن می سنجد. دراین مطالعه نخست، این مؤلف هها شناسایی شده اند و سپس سیر اتخاذ طبیعیآن، با مشارکت ذی نفعان فرهنگی، در بحثی گروه و متمرکز طرح شده است.خط مشی ها به صورت چالش هایی طرح شده است تا نخبگان فرهنگی،خط مشی های فرهنگی متناسب را ارزیابی کنند. نتیجه این بحث ها، ارائهنقطه نظرهایی در سیاست گذا ری فرهنگی، برای اجرای سازمان های فرهنگیبوده است. ا زنظر نخبگانی که مورد پرسش واقع شده اند آسیب شناسی اصلی وکلان سازمان های فرهنگی، ا زجمله شامل مشکل در سیاست های اساسیمدیریت فرهنگی کشور، تنظیم نبودن رابطه سیاست های فرهنگی و توسعهاقتصادی، تعیین نکردن ویژگی های تدوین برنامه استراتژیک، مشکل انسجام وپیوستگی منطقی خط مشی ها در سازمان های فرهنگی، مطابق نبودن شکل ومحت وای خط مشی ها در سازمان های فرهنگی، مشکل مبانی نظ ری و رویکردهایسیاست گذاری و مدیریت فرهنگی در سازمان های فرهنگی، توجه نکردن بهدانش محو ری در سیاست گذا ر یها و خط مشی های توسعه فرهنگی است.مسلم است که آسیب شناسی عملکرد هر سازمان خاص، با روش تطابقی با اینمعیارها به دست خواهد آمد

کلیدواژه ها:

کلیدی: سازمان های فرهنگی ، خط مشی گذار فرهنگی ، توسعه اقتصادی ، چالش های مدیریتی و توسعه فرهنگی