بررسی اثر غلظت آغازگر و تلوژن بر وزن مولکولی و درصد تلومر پلی وینیل استات

واکنش تلومریزاسیون مونومر وینیل استات در حضور آغازگر آزوبیس ایزو بوتیرو نیتریل و عامل انتقال به زنجیر یا تلوژن کلروفرم در دمای°C ۶۰ انجام شد. با افزایش نسبت غلظت تلوژن به وینیل استات مقدار متوسط طول سینتیکی زنجیر کاهش می یابد اما مقدار درصد تلومر با افزایش نسبت غلظت تلوژن به وینیل استات از مقدار ۱ به ۲ افزایش و از ۲ تا ۳ به علت افزایش واکنشهای انتقال و کند شدن واکنش کاهش می یابد. با افزایش نسبت غلظت آغازگر به وینیل استات از مقدار 0/0025 به 0/005 مقدار درصد تلومر افزایش و مقدار متوسط طول سینتیکی زنجیر کاهش می یابد اما با افزایش این مقدار از 0/005 تا 0/01 مقدار درصد تلومر به علت افزایش واکنشهای اختتام کاهش می یابد و این امر موجب افزایش مقدار متوسط طول سینتیکی زنجیر می شود. بررسی ساختاری انواع تلومرهای ساخته شده توسط روش اسپکتروسکپی رزونانس مغناطیسی هسته هیدروژن(H NMR) و کروماتوگرافی ژل تراوا (GPC) انجام شد.

کلیدواژه ها:

تلومریزاسیون ، پلی وینیل استات ، غلظت آغازگر ، غلظت تلوژن ، رزونانس مغناطیسی هسته هیدروژن .(1H NMR)