آسیب پذیری ابخوان محدوده و ادی رحمت تبریز نسبت به آلاینده های ناشی از قبرستان

با توجه به موقعیت قبرستان وادی رحمت که شیب زیادی نسبت به دشت تبریز دارد و نیز افزایش روند تدفین روزانه و احتمال تکمیل ظرفیت آن در سالهای آتی، برای ارزیابی پتانسیل آلودگی منابع آب زیرزمینی منطقه وادی رحمت پارامترهای مدل دراستیک (DRASTIC) بررسی شد. جهت بررسی ریسک آبخوان زیر محل قبرستان از نموگراف ها و فلوچارت های طراحی شده توسط سازمان توسعه قبرستان های بریتانا (UKCDS) و نیز روش Foster & Hirata (1988) برای ارزیابی ریسک آبخوان منطقه وادی رحمت استفاده شد. براساس پارامترهای دارستیک آسیب پذیری منطقه، متوسط تا زیاد ارزیابی می شود. ارزیابی آسیب پذیری توسط روش UKCDS نشان داد که قبرستان وادی رحمت، منطقه ای با با آسیب پذیری بسیار بالا می باشد. از نظر روش Foster & Hirata ریسک آلودگی آبخوان منطقه وادی رحمت متوسط تا بالا برآورد می گردد. نتایج آزمایشات هیدروشیمیایی و میکروبیولوژیکی نمونه های آب زیرزمینی برداشت شده از منطقه وادی رحمت هم غلظت بالایی ازآلودگی باکتریولوژیکی و شیمیایی را نشان داد که ارزیابی های انجام یافته به روش های فوق را تأیید می کند. بدنه نفوذپذیر آبخوان که از جنس توفهای سست آتشفشانی می باشد و نیز حجم زیاد دفن اجساد در این قبرستان، باعث افزایش تاثیر آلایندگی آنشده است.

کلیدواژه ها:

قبرستان ، آلودگی آبهای زیرزمینی ، آلاینده های میکروبی ، وادی رحمت