شبیه سازی نقش عوامل همرفتی در توفان های تندری (نمونه موردی: ایستگاه مهرآباد)

اکثر مخاطرات اقلیمی که محیط را به سمت ناپایداری سوق می دهند به پدیده های حدی جوی مرتبط می شوند. توفان تندری از مهمترین، فراوان ترین و شدید ترین مخاطرات جوی می باشد که همه ساله علاوه بر نابود کردن مقدار زیادی از محصولات کشاورزی و تأسیسات عمرانی، موجب تلفات انسانی ناشی از سیل، صاعقه و ... در اقصی نقاط کره زمین می شود. مقاله حاضر با هدف شناخت این پدیده سعی بر آن دارد تا ساختار قائم این پدیده را در یک دوره زمانی 10 ساله (2009-2000) مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار دهد. ابتدا داده های روزانه بارش پایش شدند و سپس با استفاده از داده های جو بالای ایستگاه مهرآباد روزهای منتخب مشخص شدند. علاوه بر این، شرایط ترمودینامیکی این بارش ها و تکامل آنها با استفاده از شاخص های ناپایداری انتخاب شده مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از نرم افزار RAOB نمودار اسکیوتی روزهای منتخب ترسیم و بررسی شدند، سپس جهت اطمینان از نتایج بدست آمده، ساختار قائم توفان های تندری منتخب نیز با مدل TAPM شبیه سازی و با نقشه های حرکت قائم جو مقایسه شدند توزیع فراوانی شاخص های ناپایداری و شبیه سازی عددی نشان داد که عوامل همرفتی عملکرد خود را به عنوان یک کمک پیش بینی برای فعالیت های تندری در شرایط سینوپتیکی نشان می دهند و این عوامل به عنوان عوامل اصلی در رخداد توفان های تندری ایستگاه مهرآباد موثرند.

کلیدواژه ها:

همرفت ، شاخص های ناپایداری ، مدل TAPM ، ایستگاه مهراباد