بهسازی بناها براساس شاخص پن واردن و ماهانی، نمونه موردی شهرشوش

شهر شوش به دلیل واقع شدن در یک موقعیت جغرافیایی خاص، شرایط توپوگرافی و سامانه های اقلیمی مؤثر بر منطقه از اقلیم نسبتاً گرمی برخوردار است. به طوریکه دمای هوا در سردترین ماه سال به 7/2 درجه سانتیگراد می رسد و گرمترین ماه سال نیز از 46/3 درجه سانتیگراد فراتر نمیرود. به همین جهت شرایط زیست اقلیمی ویژهای را به خود اختصاص داده است، لذا لزوم بررسی شرایط اقلیمی در رابطه با طراحی جهت استقرار ساختمانها در فصول سرد سال برای کاستن مشکلا ت مربوطه که در این رابطه با استفاده از داده های هواشناسی سینوپتیک وضعیت زیستاقلیمی شهر شوش مورد بررسی قرار گرفت و نتایج زیر حاصل شد: بر اساس معیار راحتی بافت (پنواردن) مشخص گردید که در صورت وزش باد با سرعت کمتر از 1/5 متر بر ثانیه و شرایط سایه شرایط مطبوعی در این فضاها ایجاد می گردد ، بر اساس جداول چهار گانه ماهانی در شرایط اقلیمی شوش مجموعه های ساختمانی بهتر است که دارای بافت متراکم و فشرده باشند و در رابطه با فاصله بین ساختمانها باید فاصله بین ساختمانها بر اساس سایه تعیین شود. ازلحاظ شکل گیری ساختمان باید جهت شمالی- جنوبی داشته باشد، یعنی محور طویلتر ساختمان در جهت شرقی – غربی باشد تا امکان بهرهگیری حداقل از انرژی تابشی خورشید در مواقع گرم سال فراهم گردد. ابعاد پنجره ها باید مساحتی در حدود 25 تا 40 درصد مساحت نمای ساختمان را داشته باشد. مصالح ساختمانی دیوارهای داخلی و خارجی و بامها بایستی سنگین و با زمان تأخیر بیش از 8 ساعت باشد و همچنین محلی برای خوابیدن در فضاهای آزاد در طی 5 ماه از سال لازم می باشد.

کلیدواژه ها:

اقلیم ومعماری ، شوش ، پن واردن ، دمای مؤثر ، ماهانی