اثربخشی گروه درمانی شناختی رفتاری برانعطاف پذیری کنشی و سلامت روان بیماران مبتلا به سوءمصرف مواد

هدف ازپژوهش حاضرتعیین اثربخشی گروه درمانی شناختی رفتاری برانعطاف پذیری کنشی و سلامت روان بیماران مبتلا به سوء مصرف مواد بود نمونه پژوهش شامل 30 15گروه کنترل 15گروه آزمایش نفر ازبیماران مبتلا به سوء مصرف مواد بود که به صورت دردسترس وداوطلبانه انتخاب شدند و به ابزار پژوهش که عبارت بودند ازپرسشنامه انعطاف پذیری کنشی کانور و دیویدسون وسلامت روان GHQ-28 پاسخ دادند طرح پژوهش ازنوع پیش آزمون پس آزمون باگروه کنترل بود پس ازگزینش تصادفی گروه های ازمایش و کنترل دراغاز برای هردوگروه پیش آزمون اجرا و سپس مداخله آزمایشی گروه درمانی شناختی رفتاری به عنوان متغیر مستقل در8جلسه که هرجلسه 90دقیقه به طول انجامید روی گروه ازمایش اجرا گردید و پس ازپایان برنامه اموزشی ازهردوگروه پس ازمون گرفته شد برای تحلیل داده ها ازروش تحلیل کواریانس مانکوا استفاده شد نتایج حاصل ازتحلیل داده ها نشان داد گروه درمانی شناختی رفتاری باعث افزایش انعطاف پذیری کنشی و سلامت روان بیماران مبتلا به سوء مصرف موادگروه آزمایش درمقایسه با گروه کنترل شد میتوان گفت گروه درمانی شناختی رفتاری به بیماران مبتلا به سوء مصرف موادمیتواند درافزایش انعطاف پذیری کنشی و سلامت روان آنها اثربخش باشد

کلیدواژه ها:

گروه درمانی ، شناختی رفتاری ، انعطاف پذیری کنشی ، سلامت روان ، سوء مصرف مواد