بررسی اثرات تراکم گیاهی و الگوی کاشت بر صفات زراعی ، عملکرد کمی و کیفی ذرت علوفه ای

به منظور بررسی روش های مختلف کاشت و ترکم بوته بر صفات مورفولوژیکی و اجزای عملکرد ذرت رقم سینگل کراس 704 آزمایشی در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی در سال 1391 اجرا گردید. در این آزمایش الگوی کاشت در سه سطح (یک و دو ردیف کشت بر روی پشته و کشت کف فارو) به عنوان عامل اصلی و تراکم بوته در سه سطح (90000، 120000 و 150000) به عنوان عامل فرعی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که الگوی کشت از نظر صفات عملکرد بیولوژیک (بیوماس تر) ، تعداد دانه در ردیف ، ارتفاع بوته، قطر ساقه، طول بلال، و تاسل تفاوت معنی داری با یکدیگر داشتند. حداکثر عملکرد بیوماس تر از کشت کف فارو با متوسط عملکرد 54 تن در هکتار بدست آمد. به علاوه تراکم های مختلف بوته نیز در اکثر صفات مورد بررسی اختلاف معنی داری نشان دادند. حداکثر عملکرد بیوماس تر و خشک در تراکم 150 هزار بوته با متوسط 54 و 25 تن در هکتار بدست آمد. بیشترین میانگین تعداد بلال در بوته در تراکم 90 هزار بوته در هکتار به میزان 1/1 بلال به دست آمد. اثرات متقابل الگوی کشت در تراکم بوته صفات بیوماس تر و خشک عملکرد تصحیح شده شاخص کیفیت تر، طول و قطر بلال، قطر ساقه، تعداد برگ بالای بلال اصلی ، طول و عرض برگ بلال اصلی، تعداد دانه در ردیف و ردیف در بلال را تحت تاثیر قرار داده است. بنابراین الگوی کاشت کف فارو با تراکم 150 هزار بوته در هکتار برای تولید بیشترین علوفه تر توصیه می شود. البته شاخص کیفیت بیوماس تر در کشت کف فارو با تراکم 90 هزار بوته در هکتار به میزان 0/48 بدست آمد. بیشترین عملکرد علوفه تر تصحیح شده نیز در الگوی کاشت کف فارو با تراکم 120 هزار بوته در هکتار بدست آمد که البته با تراکم 150 هزار تفاوتی نشان نداد. استفاده از رقم سینگل کراس 704 با توجه به تراکم پذیری بالای آن به عنوان کشت تابستانه در مناطق مستعد با توجه به عملکرد علوفه مطلوب و درآمد اقتصادی آن توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

ذرت ، الگوی کاشت ، تراکم بوته ، عملکرد و اجزاء عملکرد