بررسی تأثیر عوامل مورفومتریک بر پسروی آبکندی در مناطق خشک (مطالعه موردی: جوشقان و کامو اصفهان)

شهر جوشقان و کامو واقع در استان اصفهان در بخش قمصر شهرستان کاشان، دارای اقلیم نیمه خشک سرد می باشد. فرسایش آبکندی نمونه ای بسیار شایع از فرسایش در این مطقه می باشد. این فرسایش منجر به کاهش حاصلخیزی خاک، محدودیت استفاده از اراضی به خطر انداختن تأسیسات، جاده ها و ساختمان ها در مناطق خشک می شود. آبکند کانالی متشکل از کنارههایی با شیب تند و پیشانی فرسایشی پرشیب و فعال است که بوسیله فرسایش سطحی متناوب ایجاد گردیده است. هدف از این پژوهش تعیین تأثیر عوامل مورفومتریک، بر میزان پسوی آبکندها به کمک نرم افزار SPSS می باشد. نتایج نشان داد که آبکندها با افزایش شیب بستر آبکند، افزایش نفوذپذیری پسروی آنها کاهش و با افزایش حاصل ضرب مساحت زهکش در شیب و نیز ارتفاع وسط آبکند، پسروی آبکندها افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

مناطق خشک ، پسروی آبکندی ، نرم افزار SPSS ، حاصلخیزی خاک