پایدار سازی کناره رودخانه جلوگیری از فرسایش خاک و تولید رسوب با استفاده از روش بیولوژیکی حوزه آبخیز پسیخان (گیلان)

مهار فرسایش در رودخانه ها با استفاده از پوشش گیاهی ضمن حفظ و احیاء محیط زیست از آثار تخریبی جریانات رودخانه ای بخصوص در مواقع سیلابی بر روی فرسایش کناره ها می کاهد و در نتیجه می تواند بین روش های حفاظتی از اولویت خاصی برخوردار باشد. بررسی تأثیر نوع گونه گیاهی و الگوی کاشت در تلفیق آن با روش های مکانیکی غیر سازه ای، در کاهش فرسایش کناری رودخانه از جمله مواردی هستند که بصورت پروژه های موردی برای رودخانه های معرف کشور قابل مطالعه می باشند. در این طرح، روش بیو مهندسی برای تثبیت بیولوژیکی حاشیه رودخانه ها در مناطق خشک و نیمه خشک برای بررسی و معرفی مناسب ترین شیوه بیولوژیکی از نظر تراکم و ترکیب گیاهی اجرا می شود. ابتدا با استفاده از اطلاعات هیدرولیکی و مدل هایی نظیر HEC-RAS شرایط هیدرولیک مرزی جریان و تنش برشی ارزیابی می گردد. پوشش گیاهی در قالب ٣ واحد پیش بینی شده شامل: a) درخت به طول ١٢ متر، b) درختچه با فاصله تراکم و ١٢ متر، c) و عرصه با پوشش علفی f) شاهد، در کناره رودخانه اجرا می گردد (شدت و نوع فرسایش به عنوان متغیر وابسته و نوع گونه گیاهی، تراکم و ترکیب گیاهی به عنوان متغیرهای مستقل در این طرح می باشد). در طول دوره طرح نیز اقدام به ثبت داده های مربوط به فرسایش ( از طرق گفته شده در روش تحقیق) می گردد. در پایان دوره طرح نیز نتایج محاسبات و مشاهدات مقایسه و شرایط بهینه پوشش بیولوژیک برای کناره رودخانه معرفی می گردد.

کلیدواژه ها:

پایدارسازی ، کناره رودخانه ، بیول و ژیکی ، آبخیز ، پسیخان (گیلان)