نقش عوامل محیطی و سطح توسعه یافتگی مناطق درپایداری تعاونی های آب بران(مطالعه موردی شبکه آبیاری شادگان)

از آنجاییکه آب عامل بسیار مهم در توسعه کشاورزی است و کشور ما با محدودیت منابع آب مواجه می باشد، انجام و رعایت اصولی که در توسعه پایدار آب موثر باشد امری ضروری می باشد. بخش کشاورزی از مهمترین مصرف کننده های این نهاده است. در کشورهای در حال توسعه از جمله ایران بیشترن توجهبه توسعه فیزیکی تاسیسات آبیاری شده است و کمتر به نقش کشاورزان و استفاده کنندگان توجه گردیده است. لذا توجه به نقش مصرف کنندگان گامی بسیار مهم در افزایش و کارایی بهره برداری از منابع آب می باشد. از جمله راه های افزایش کارایی آب افزایش حضور بهره برداران ذینفع در غالب تعاونی های آببران در مدیریت و بهره برداری از شبکه های آبیاری و زهکشی کشور میباشد. در این تحقیق به منظور بررسی و تحلیل نتایج جامعه آماری مور مطالعه از مقایسه میانگین های بدست آمده استفاده شد و نتایج بدست آمده نشان داد که بین عوامل محیطی و سطح توسعه یافتگی مناطق در شرایط مطلوب نسبت به شرایط بهینه(موجود) فاصله قابل توجهی وجود دارد.