کاربرد نانوذرات رس در ساخت فیلم های بیوپلیمری کازئینی جهت بسته بندی مواد غذایی

امروزه نانوکامپوزیتهای هیبریدی آلی غیر آلی (بویژه ذرات نانوخاک رس) جایگاه قابل ملاحظه ای را در بین مواد بسته بندی به خود اختصاص داده اند. پلیمرهای دارای ذرات نانو دارای خاصیت ممانعت کنندگی عالی به خاطر حضور لایه های خاک رس هستند که این لایه ها قادرند مسیر پیچیده تری را جهت نفوذ سایر مولکولها ایجاد کنند. به عنوان مثال در ارتباط با محصولات حساس بهاکسیژن، حضور ترکیبات نانو در ماده بسته بندی سبب کاهش سرعت انتقال اکسیژن 2 (OTRs) به داخل بسته بندی ماده غذایی می شود. در ارتباط با پلیمرهای طبیعی (بیوپلیمرها) که خواص مکانیکی ضعیفی دارند، حضور ترکیبات نانو در ساختار ماده بسته بندیسبب بهبود خواص مکانیکی آنها شده و استحکام و مقاوت آنها را افزایش می دهد. همچنین کاربرد ذرات نانو با هدف کاهش مواد پلیمری مصرفی نقش موثری در کاهش هزینه و انرژی صرف شده برای تولید خواهد داشت. بیوپلیمرهای نانوکامپوزیتی قابلیت تخریب زیستی را دارا بوده و در عین حال از نظر خواص مکانیکی، ممانعت کنندگی، حرارتی و خواص فیزیکو شیمیایی در سطح بالاتری نسبت به پلیمرهای طبیعی قرار دارند و در ضمن جذب حلال را نیز کاهش می دهند. بالطبع محصولات غذایی بسته بندی شده با این ترکیبات کیفیت خود را تا مدت زمان بیشتری حفظ کرده و زمان ماندگاری آنها افزایش خواهد یافت.

کلیدواژه ها:

نانوکامپوزیت ، نانوخاک رس ، بسته بندی ، زمان ماندگاری