تبیین اصول تشخیص اتصال حلقه در ترانسفورماتورهای قدرت توسط تست تقسیم شار مغناطیسی همراه با انجام آزمایش و مدلسازی به روش عناصر محدود

اتصال حلقه مشابه ترانسفورماتور با سیم پیچ ثانویه اتصال کوتاه شده عمل می کند. عموما اتصال حلقه با تعداد دور کم (حتی یک دور) شروع می شود لذا نسبت تبدیل معادل این حالت (نسبت تعداد دور سیم پیچ اولیه به تعداد دور اتصال حلقه شده) بسیار بزرگ است.در این شرایط بدلیل نسبت تبدیل بالا،با وجود عبور جریان بسیار زیاد (چندین برابر جریان نامی) از قسمت اتصال حلقه، تنها جریان ناچیزی از سیم پیچ اولیه عبور خواهد کرد. .[ به دلیل نسبت تبدیل بالا، تغذیه اتصال حلقه با جریان کم سیم پیچ اولیه امکان پذیر است [1]عموما سیستم های حفاظتی حساسیت کافی برای عملکرد در مقابل چنین تحریک ضعیفی را ندارند لذا یک اتصال حلقه ضعیف می تواند تا مراحل گسترش به اتصال چندین حلقه به یکدیگر پایدار بماند. یک اتصال حلقه گسترش یافته منجر به ذوب ناحیه اتصالی شده[ 2] و در صورت تاخیر در عملکرد سیستم حفاظتی دفورماسیون کامل سیم پیچ را به دنبال خواهد داشت. یک اتصال حلقه ضعیف درصورتیکه همراه با تخلیه جزئی باشد توسط اندازه گیری تخلیه جزئی و در غیر اینصورت توسط آنالیز گازهای محلول در روغن قابل حدس است[ 3] و [ 4] و [ 5] و [ 6]. در چنین شرایطی نباید بدلیل عدم عملکرد سیستم حفاظتی ترانسفورماتور برق دار بماند و بایستی برای احراز صحت اکتیو پارت، ترانسفورماتور را تحت آزمایشات تکمیلی قرار داد. آزمایشات بی باری، اتصال کوتاه، ولتاژ القایی، اندازه گیری مقاومت اهمی[ 7] و پاسخ فرکانسی [ 8] دارای دقت و حساسیت های متفاوتی نسبت به تست اتصال حلقه می باشند.علاوه بر دقت و حساسیت، پارامترهای دیگری نظیر سرعت انجام و تحلیل نتایج آزمایش و همچنین سهولت دسترسی به تجهیزات و هزینه انجام آزمایش، برای انتخاب تست مورد توجه می باشد.

کلیدواژه ها:

ترانسفورماتورهای قدرت ، اتصال حلقه ، تست تقسیم شار مغناطیسی ، مدلسازی عناصر محدود