منظرسلامت با غهای شف ابخش، رویکرد باغ ایرانی به سلامتی

بشر از ابتدای خلقت، زندگی خود را در طبیعت آغاز کرده و عناصر طبیعی و اثرات فر حبخش باغ در باورها و فرهنگ عامه مردم از اهمیت قابل توجهی برخوردار بوده است. امروز با صنعتی شدن جوامع بشری و رابطه رو به زوال انسان و طبیعت، نگرانی جدیدر رابطه با مسایل روحی و جسمی انسا نها مطرح است.روند زندگی شهرنشینی و صنعتی بر تمام فرایندهای فیزیولوژی، جسمی وروانی انسان اثرات منفی گذاشته است و بسیاری از مشکلاتی که انسان در زمینه اضطراب، افسردگی و خستگی روانی دارد ازنبودارتباط با طبیعت نشات میگیرد مکا نهای شفابخش در ارتباط با عناصر طبیعت مدت زمانی طولانی پس از برپایی سکونتگا ههای بشری، همواره یافت میشد. این مکا نها در قالب رودخانه ای شفابخش،بیش هزار، چشمه های مقدس، یک صخره با غار خاص یا درختی مقدس برای مردم دیده میشد.باگذشت زمان ایده شفابخشی و باغهای شفابخش مطرح شد. این باغها با کمک برقراری رابطه انسان با طبیعت به برطرف کردن معضلات روحی انسان ها کمک کرد ایده باغهای شفابخش ایده ای دیرپا و کهن است و مکانی است که درآن سلامت روح و روان آدمی به واسطه ارتباط با عناصرطبیعت فراهم میشود. در این میان باغ ایرانی نیز به عنوان نمونه ای از مناظر شفابخش مطرح است که در آن به واسطه به کارگیری حواس انسان، از طریق الگوهای شکلگیری باغ، حس آرامش و آسایش به انسان القا میشود. باغ ایرانی با به کارگیری حس بینایی، شنوایی، بویایی و لامسه برای درک محیط پیرامون، انسان را در محیطی فارغ از هرگونه تنش و فشار عصبی قرار میدهد و حضور در منظری سلامت ساز را برای او فراهم میک ند

کلیدواژه ها:

شفابخشی ، باغ شفابخش ، باغ ایرانی ، حواس ، منظر سلامت ساز