باغ ایرانی:زبانی رمزآلود کلیت باغ ورمز همیشه سرسبزی

تعلق خاطر انسان به طبیعت، اگرچه در بعضی شرایط، متغیر و گاه کمرنگ م یشود، اما همواره توأم با معنویت، و جلو ههای بیان آن نیز پر رمز و راز است. در بسیاری از فرهنگها، انسان و طبیعت به مثابه یک کلیت اند و شناخت نحوه تعاملانسان با محیط طبیعی نیز بر همین اساس است. نتیجه این نوع ارتباط، همواره زمینهساز صناعت و خلق بسیاری از هنرها و نیز موجب شکلگیری الگوی باغ ایرانی پردیسبهویژه با غهای متأثر از ارز شهای اسلامی در منظر فرهنگی ایران شده است. این مقاله بر آن است که به بررسی جلو ههای ه مافزایی عناصر باغ و بازشناسی برخی رموز پوشیده در «کلیت باغ ایرانی » بپردازد. باغ ایرانی جوشیده از ارز شهای فرهنگی محیطی است تا در محی طهای مختلف، مقیا سها و اشکال گوناگون، پاسخگوی نیازهای مادی و معنوی انسانی در برقراری ارتباط با طبیعت باشد. حال مسئله اینست که رمزو راز ماندگاری الگوی با غسازی ایرانی چیست و چگونه توانسته است در اقلیمها و محیطهای متنوع، سازگار و کاربردی شود؟مطالعات موجود نشان میدهد که صناعتگران و سازندگان با غهای ایرانی، به باورها واعتقادات دینی، زبان اشاره و رمز، به ویژه دانش ضمنی محیطی موجود تکیه کرده و عناصر طبیعی مورد نیاز را با درنظر داشتن ویژگیهای مشترک آنها به طور هماهنگ بهکار بست هاند. نتیجه نهایی این همگرایی، کلیت پر راز و رمزی است که ضمن لحاظ بسیاری از واقعی تهای زندگی و معیشت، به زیبایی موجب تجلی لای ههای عمیق طبیعتگرایی درایران و بسیاری از مناطق جهان است. یکی از آموز ههای مهم، نقش درختان همیشه سبز و رمز «همیشه سرسبزی » در باورهای مردم و «کلیت باغ ایرانی » است. تجلی این کلیت، نوعی زبان رمزی برای بیان و توسعه الگویی طبیع تگرا در حوزه معماری منظر است

کلیدواژه ها:

باغ ایرانی ، زبان رمزی ، همیشه سرسبزی ، کهن الگو ، معماری منظر