پاسخ گویی و مسئولیت خواهی در حاکمیت شرکتی

یکی از مشکلات اساسی در زمینه حاکمیت شرکتی مدرن، اینست که چگونه حس پاسخ گویی مدیران شرکت را در قبال ذینفعان، تقویت کنند و از این که آنان در قبال نیازهای اجتماع پاسخگو می باشند، اطمینان حاصل نمایند.هزینه های نمایندگی مدیریت و موجودیت پاسخگویی اجتماعی در بازار، شرایط را به شکلی ترتیب داده که نمی توان به سهولت خط قرمزی ما بین مسئولیت خواهی و پاسخ گویی ترسیم کرد و همچنین تحت تاثیر این شرایط سطح مسئولیت پاسخ گویی مدیران کاهش یافته است. هدف اصلی این مقاله این است که نشان دهد چگونه می توان این مشکلات[ مشکلات موجود در حاکمیت شرکتی مدرن مشخصاً شامل، نقص اساسی در تعیین حقوق اعتباری و حق رای سهامداران و فضائی برای کنترل شخصیت حقوقی که عمدتاً مربوط به آزادی مدیران از کنترل توسط سهامداران می باشد، صرف نظر از این که آیا جامعه خواستار این آزادی هست یا خیر؟ ] را با بررسی امکانات موجود از طریق پاسخ گو کردن مدیران در برابر ذینفعان مرتفع کرد. اهمیت مسئولیت خواهی اجتماعی در حاکمیت شرکتی، سرانجام مبتنی است بر توا نایی سازوکارهای پاسخ خواهی، از نوع تضامنی آن،مانند توزیع های اجباری منابع و کنترل حقوق خروج جریانات نقدی از شرکت، که ممکن است در حاکمیت شرکتی، با بر قراری مالیات مضاعف و قراردادهای تجاری برای محدود کردن سرمایه در شرکت، صورت پذیرد.