اثر تلقیح میکوریزی و مقادیر مختلف روی در شرایط تنش کم آبی بر بعضی خصوصیات مرفولوزیک، راندمان مصرف آب، کلروفیل و عملکرد بیولوژیک گیاه ذرت هیبرید سینگل کراس 704

به منظور اثر تلقیح میکوریزا و سطوح مختلف روی (Zn) تحت تنش آبی بر برخی صفات مرفولوژیک و فیزیولوژیک ذرت دانه ای سینگل کراس 704 (دیر رس ، تک بلال و دندان اسبی ) تحت تنش کم آبی ، آزمایشی در سال 1385 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده ی کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک اجرا شد . آزمایش به صورت فاکتوریل در غالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عوامل مورد مطالعه شامل سهسطح آبیاری (آبیاری معادل نیاز آبی گیاه (شاهد)، آبیاری معادل 75 % نیاز آبی گیاه و آبیاری معادل 50 % نیاز آبی گیاه ). میکوریزا در دو سطح (بامصرف و بدون مصرف) و میزان روی (Zn) از منبع سولفات روی (بدون مصرف، 25 کیلوگرم در هکتار و 45 کیلوگرم در هکتار) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که سطوح آبیاری اثر معنی داری روی صفات مورد نظر داشت . بیشترین مقدار کلروفیل و راندمان مصرف آب با استفاده از آبیاری معادل 75 % نیاز آبی گیاه به دست آمد همچنین بیشترین مقدار طول ریشه از سطح آبیاری معادل 50 درصد نیاز آبی گیاه حاصل شد اما بیشترین مقدار عملکرد بیولوژیک از تیمار آبیاری شاهد به دست آمد. تلقیح میکوریزا اثر معنی داری روی صفات وزن خشک ریشه، راندمان مصرف آب و عملکرد بیولوژیک نداشت اما همه ی صفات مورد اندازه گیری با کاربرد میکوریزا به طور غیر معنی داری افزایش یافتند . سطوح مختلف روی بر طول ریشه و وزن خشک ریشه اثر معنی داری داشت . نتایج اثرات متقابل دوگانه و سه گانه ی فاکتورهای آزمایشی نشان داد که با استفاده از تلقیح میکوریزا و 45 کیلوگرم در هکتار روی به همراه آبیاری شاهد اغلب صفات افزایش نشان دادند . بیشترین عملکرد بیولوژیک معادل 18/975 تن در هکتار با کاربرد تیمار آبیاری شاهد همراه با تلقیح میکوریزا و 45 کیلوگرم در هکتار سولفات روی به دست آمد.

کلیدواژه ها:

تنش کم آبی ، میکوریزا ، راندمان مصرف آب ، کلروفیل و ذرت