اثر دو روش خشک کردن بر طول عمر بذرهای چاودار کوهی با استفاده از مدل بقا

این آزمایش به منظور ارزیابی توانایی مدل زوال الیس و روبرتز برای پیش بینی طول عمر بذرهای چاودار چند ساله تحت شرایط مختلف نگهداری انجام شد . توده های بذر استفاده شده در این بررسی به دو روش متفاوت شامل آفتاب خشک و سایه خشک ، بلافاصله پس از برداشت خشک شده بودند. رطوبت محتوی هر دو گروه بذری به مقادیر 11 ، 13 و 15 درصد، توسط قرار دادن بذور بر روی آب درون جعبه های در بسته در 20 درجه سانتی گراد ، رسانده شد . بعد از یکنواخت شدن رطوبت بین بذرها به مدت سه روز در 5 درجه سانتی گراد ، در بسته بندیهای غیر قابل نفوذ ، رطوبت محتوی بذور اندازه گیری شد . در هر توده بذر و سطح رطوبتی زیر نمونه های تقرباً 200 بذری در پاکتهای آلومنیوم فویل بسته بندی شدند و در دماهای 45، 35 ، 25 و 55 درجه سانتی گراد قرار گرفتند. زمان نمونه برداری بذرها به شرایط نگهداری بستگی داشت. سپس منحنی های بقای بذر با توجه به داده های مشاهده شده توسط آنالیز پروبیت رسم شدند . در هر توده بذر خشک شده منحنی ها ، توزیع نرمال تجمعی منفی را تایید می کردند و نتایج نشان د اذ که منحنی های بقا میتوانند از یک مبدأ یکسان شروع شوند .نتایج این تحقیق نشا ن داد که انحراف استاندارد از منحنی های بقا تحت تأثیر روش خشک کردن نبود و ضرایب بقای بذر برای پیش بینی طول عمر بذر در این گونه محاسبه گردید.

کلیدواژه ها:

معادله بقا ، طول عمر بذر و چاودار چند ساله