بررسی انتقال مجدد نیتروژن در سه رقم برنج (Oryza sativa L.) تحت مقادیر و تقسیط کود نیتروژن

به منظور مطالعه تأثیر مقادیر و تقسیط کود نیتروژن بر انتقال مجدد نیتروژن در ارقام برنج، آزمایشی در سال 1385 در موسسه تحقیقات برنج کشور(آمل) به صورت کرتهای دوبار خرده شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. مقادیر کود نیتروژن در سه سطح (46، 69 و 92 کیلوگرم در هکتار) به عنوان عامل اصلی، تقسیط کود در سه سطح (به نسبت های متغیر در مراحل کاشت، پنجه زنی و خوشه رفتن به ترتیب شامل S1ا (50%، 25% و 25%)، S2 ا (25%، 50% و 25%) و S3 ا (25% ، 25% و 50%)) به عنوان عامل فرعی و رقم در سه سطح (طارم، شفق و هیبرید GRH1) به عنوان عامل فرعی فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که ارقام مختلف و همچنین اندامهای مختلف گیاه در مقادیر و تقسیط های مختلف کود نیتروژن از نظر انتقال مجددنیتروژن رفتارهای متفاوتی داشتند ، بطوریکه رقم محلی طارم دارای بالاترین مقدار انتقال مجدد از اندامهای هوایی بود . در بین مقادیر اوره ، سطح کودی 69 کیلوگرم و در میان تقسیط های مختلف ، تقسیط نوع دوم (S2) بالاترین مقدار انتقال مجدد نیتروژن را موجب شد . همچنین رقم طارم بیشترین مقدار انتقال مجدد نیتروژن از ساقه و سایر برگها را نیز دارا بود که این موضوع می تواند به علت زودرس بودن و پیری سریع برگهای این رقم نسبت به دو رقم دیگر باشد.

کلیدواژه ها:

نیتروژن ، انتقال مجدد ، تقسیط ، ارقام برنج و عملکرد دانه