تجزیه ژنتیکی زودرسی در ارقام آپلند پنبه با استفاده از تلاقی های دای آلل

شش رقم آپلند پنبه به نام های ورامین، زودرس موتاژنز B-557 ،Bul-539 ،818-132 ،(Mutagenese) و Chirpan-539 در سال 1382 در موسسه تحقیقات پنبه ورامین کشت گردید . طرح تلاقی دی آلل شامل و الدین و F1 ها جهت دستیابی به مواد آزمایشی سال دوم اجرا گردید . والدین و نتایج آنها در سال زراعی 1383 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار کشت شدند و 17 صفت مورد ارزیابی قرار گرفت . تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های پیشنهادی هیمن و گریفینگ انجام شد. در کنترل صفات زمان اولین گل شکفته، تعداد کل گل ها، ارتفاع گیاه، زمان اولین غوزه باز، دوره رسیدن غوزه، زودرسی، شاخص رسیدگی و شاخص نرخ تولید اثرات غالبیت ناقص و در کنترل صفت شاخص گلدهی، فاصله عمودی گل ها، فاصله افقی گل ها، وزن غوزه، تعداد شاخ ه های رویا، عملکرد و شاخص متوسط رسیدگی اثرات فوق غالبیت ژن ها نقش داشتند. وراثت پذیری خصوصی ارتفاع گیاه از 0/58 تا 0/59 ، تعداد کل گل ها از 0/63 تا 0/64 ، زمان اولین غوزه باز 0/69 تا 0/71 ، زودرسی از 0/66 تا 0/67 ، شاخص نرخ تولید از 0/59 تا 0/63 و شاخص گلدهی از 0/000 تا 0/25 به دست آمد.

کلیدواژه ها:

تجزیه ژنتیکی ، تلاقی دای آللی ، پنبه آپلند و زودرسی