بهینه سازی الگوی کشت برای شبکه های آبیاری و زهکشی (مطالعه موردی- شبکه آبیاری و زهکشی هندیجان)

در کشورهایی با شرایط آب و هوایی خشک و نیمه خشک مانند ایران، طرح های توسعه منابع آب، با هدف افزایش سطح زیرکشت آبی ، از جمله برنامه های زیربنایی می باشد، طراحی الگوی کشت در طرح های توسعه منابع آب اهمیت ویژه ای دارد . این راهکار فرایندی پیچیده و متأثر از عوامل متعدد و متنوعی است که در بررسی آن، طراح ملزم به جمع آوری، دسته بندی و پردازش انبوهی از داده ها و اطلاعات خواهد بود. لذا انتخاب روش پردازش، تحلیل و تلفیق اطلاعات گردآوری شده با توجه به معیارهای تخصصی بسیار با اهمیت بوده و نقشی تعیین کننده در نحوه ارزیابی دارد . در این تحقیق، برای تعیین الگوی کشت بهینه شبک ه آبیاری و زهکشی هندیجان، از روش برنامه ریزی خطی و نرم افزار لینگو استفاده شده است . همچنین با توجه به وضعیت منابعموجود، محدودیتهای فیزیکی- زیستی منطقه و برآوردهای اقتصادی عوامل مؤثر در تولید، هیدرومدول خاص منطقه طراحی گردید. سپس با ورود اطلاعات اولیه و پیش فرض ها برای طراحی یک الگوی کشت به نرم افزار، در بخش خروجی ها، با توجه به برنامه تعریف شده برای نرم افزار، علاوه بر الگوی کشت بهینه، نیاز آبی، درآمد اقتصادی الگوهای کشت و هیدرومدول لازم برای طراحی شبکه نیز به دست آمد . همچنین در ا ین تحقیق، تحلیل حساسیت مدل، بر اساس قیمت آب انجام پذیرفت. نتایج نشان داد که با افزایش قیمت آب، فشردگی کشت، درآمد به ازای هر واحد آب مصرفی و کل درآمد کشاورز در تمام سناریوهای مفروض کاهش می یابد. بیشترین سود کشاورز در تمام یحالت های فراهمی آب، در شرایط بدون محدودیت فشردگی کشت 140 درصد و آب بهابر اساس 3 درصد محصول، به دست آمد که بیشترین مقدار آن معادل با 12334682 ریال در هکتار، به شرایط فراهمی آب با احتمال 50 درصد اختصاص داشت.

کلیدواژه ها:

الگوی کشت ، برنامه ریزی خطی ، بهینه سازی و هیدرومدول