قابلیت سازگاری لاین های گلرنگ بهاره در شرایط دیم سردسیر

سازگاری ارقام در شرایط مختلف ، اهمیت ویژه ای در به نژادی گیاهان داشته و هدف به نژادگر، انتخاب ژنوتیپ هایی است که در منطقه مورد نظر از پایداری بیشتری برخوردار باشند. در این پژوهش، سازگاری ١٥ لاین و رقم گلرنگ بهاره طی سه سال زراعی (84-81) در چهار ایستگاه تحقیقاتی دیم سردسیر مورد بررسی قرار گرفت . نتایج نشان داد که در اکثر محیط ها بین لاین ها از لحاظ جمیع خصوصیات مورد نظر اختلاف بسیار معنی داری وجود دارد . تجزیه مر کب عملکرد دانه لاین ها نشان داد که تفاوت بسیار معنیداری بین مکان های آزمایش وجود د اشته و اثر متقابل بسیار معنی داری بین سال و مکان ها ی آزمایشی وجود دارد . این بدان معنی بود که شرایط مختلف در مر اغه ، شیروان، زنجان و کردستان تاثیر متفاوتی بر روی عمل کرد دانه ۱۵ لاین پیشرفته گلرنگ داشته اند. همچنین بین ژنوتیپ های مورد بررسی در این تحقیق، اختلاف بسیار معنی داری به دست آمد و در این رابطه لاین های 333 و 336 از بیشترین عملکرد دانه برخوردار بودند . با این حال نظر به معنی دار بودن اثر متقابل ژنوتیپ با محیط برای تعیین بهترین لاین از تجزیه پایداری استفاده شد . تجزیه پایداری با روش ضریب تغییرات محیطی حا کی از آن بود که لاین ها ی PI-537598 و 336 و 36 و 299- 79 از پایداری بالایی در طول سه سال آزمایش در ۴ منطقه برخوردار هستند که جهت بررسی در شرایط زارعین مناطق دیم سردسیر معرفی می شوند.

کلیدواژه ها:

پایداری ، دیم سردسیر ، Carthamus tinctorius L