بررسی نقش توزیع فضایی خدمات فرهنگی در توسعه پایدارشهر شیراز با استفاده ازمدل ویلیامسون و ضریب آنتروپی

ساماندهی فضای شهری با توجه به استانداردهای زیست محیطی ضمن رعایت اصول عدالت اجتماعی و معیارهای عمده آن یعنی (نیاز، استحقاق، منفعت رسانی به همگان) و اولویت بخشی به محله های فقیر نشین شهری است. تنها در چنین شرایطی است که می توان به موفقیت طرح های توسعه پایدار شهری دل بست. بنابراین عدم شناخت شبکه ها، کارکرد های مناسبات و ارتباطات فضایی در شهر، بی توجهی به عدالت اجتماعی و مکان گزینی مراکز خدمات شهری عمدتا بر اساس بهره وری اقتصادی و بی توجهی به نیازها و تمایلات اجتماعی شهری موجب آشفتگی و بروز آلودگی زیست محیطی و ناپایداری در فضاهای شهری شده است. لذا هدف این پژوهش، بررسی نقش خدمات شهری در توسعه پایدار شهر شیراز ، با تاکید بر توزیع عادلانه و عدالت محور این خدمات می باشد. این تحقیق، با استفاده از روش اسنادی و آماری و بهره گیری از مدل ویلیامسون وضریب آنتروپی، به تحلیل موضوع مورد مطالعه پرداخته از یافته های این پژوهش می توان به مواردی چون عدم توازن فضای خدمات فرهنگی در ارتباط با روند نا متعادل جمعیت و ناپایداری در سطح مناطق شهر شیراز اشاره کرد.

کلیدواژه ها:

خدمات فرهنگی ، توسعه پایدار شهری ، توزیع جمعیت ، عدالت جغرافیایی