مصالح و فرآورده های ساختمانی و جایگاه آن در معماری پایدار (نمونه موردی: بررسی هتل 4 ستاره تهران تاور واقع در میدان فردوسی تهران)

انتقال حرارت از جداره های خارجی ساختمان و همچنین صرف انرژی زیاد برای جبران آن، در دوره ای که بشریت با محدودیت منابع انرژی روبروست، بشر را به سوی مسیری در جهت کاهش تلفات سوق داده است. بر اساس آمارهای ارائه شده 15 تا 20 درصد کل انرزی مصرفی به مصرف ساختمان ها می رسد، لذا هماهنگی با توسعه پایدار و مصرف بهینه انرژی و استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر از جمله نکاتی است که بایستی در طراحی و معماری ساختمان های بلند مرتبه نظیر هتل که از لحاظ مصرف انرژی در سطح بالایی قرار دارند، مورد توجه قرار گیرد. با توجه به اینکه بیشترین اتلاف از دیوارها و پنجره های خارجی بنا صورت می گیرد، یکی از مناسب ترین روش ها، استفاده از عایق در دیوارها و جایگزینی شیشه های دوجداره در ساختمان می باشد؛ در صورت عدم عایق کاری و درزبندی مناسب ممکن است ساختمان با مشکلاتی اعم از زیاد بودن انتقال حرارت، غیراقتصادی بودن، میعان روی دیوارها و ... مواجه شود. از طرف دیگر بحث بازسازی ساختمان های فرسوده، یکی از اهداف معماری پایدار است که به حفظ منابع موجود کمک شایانی می کند. این مقاله به کمک نرم افزار BCS به طراحی بهینه یک نمونه ساختمان بلند مرتبه با به کارگیری مصالحی که اتلاف انرژی را به حداقل می رساند، می پردازد و ه ماهنگی با معماری پایدار و مباحث 19 مقررات ملی، را مورد تأکید قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، بهسازی پایدار ، مصرف بهینه انرژی ، هتل ، عایق کاری