اثر مقاوم سازی اولیه روی فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و صفات مورفولوژیک چمن

در بیشتر نقاط ایران به دلیل شوری خاک، خشکی و دمای بالا مشکلات زیادی در زمینه کاشت و استقرار چمن به چشم می خورد. پیش تیمار خشکی انجام آبیاری با تکرار کم و در فواصل طولانی به منظور توسعه سیستم ریشه و کاهش خسارت ناشی از تنش در گیاهان می باشد. این پژوهش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با دو فاکتور شامل، پیش تیمار خشکی در دو سطح (گیاهان شاهد و پیش تیمار شده) و تنش شوری در چهار سطح (صفر، 5، 8 و 11 دسی زمیس بر متر) در سه تکرار انجام گرفت. نتایج نشان داد که پیش تیمار خشکی به طور معنی داری سبب کاهش وزن تر و خشک شاخساره، افزایش فعالیت آنزیم های کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز و طول ریشه شد. همچنین با افزایش سطوح تنش شوری طول ریشه و فعالیت آنزیمی افزایش پیدا کرد و فقط در بالاترین سطح تنش، طول ریشه و فعالیت آنزیم کاهش یافت. در مجموع به نظر می رسد که پیش تیمارخشکی با افزایش طول ریشه و افزایش فعالیت آنزیم های کاتاز وآسکوربات پراکسیداز توانسته است خسارت ناشی از تنش شوری را کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

آنتی اکسیدان ، پیش تیمار خشکی ، کنتاکی بلوگراس