مکان یابی مناسب استحصال آب شرب با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی فازی (مطالعه موردی: آبخوان بیرجند)

کاهش کیفیت آبهای زیرزمینی که ناشی از برداشت های بی رویه از این منبع است، باعث شده شناسایی مکان های مناسب به منظور استحصال آب زیرزمینی برای شرب امری مهم و بسیار مورد توجه تلقی شود. در این تحقیق عناصر کیفی سدیم، کلسیم، منیزیم، 4 SO و TDS ، هدایت الکتریکی، کلر و نیترات از استاندارد شولر و همچنین از پارامترهای افت سطح آب و ضریب قابلیت انتقال آب به عنوان معیارهای تصمیم گیری در نظر گرفته شد و با استفاده از روش AHP وزن های آنها محاسبه شدند. با تهیه لایه های رستری معیارها در محیط GIS و همچنین با استفاده از توابع عضویت فازی لایه های فازی، معیارها ایجاد شدند که در نهایت با همپوشانی لایه های رستری فازی معیارها، لایه نهایی استعداد استحصال آب شرب به دست آمد. با طبقه بندی نقشه نهایی در پنج کلاس ضعیف، متوسط، نسبتاً خوب و بسیار خوب به ترتیب 2/24، 28/08، 27/86، 28/17 و 13/63 درصد از آبخوان در این طبقات قرار گرفتند. مدل تهیه شده با چاههای آب شرب موجود در سطح آبخوان مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان دادند که قسمت های شرقی دشت دارای شرایط مناسب تری از لحاظ استحصال آب شرب هستند.

کلیدواژه ها:

عناصر کیفی ، مکانیابی آب شرب ، دشت بیرجند ، FAHP ، GIS