سنجش رضایتمندی از کیفیت زندگی با تاکید صرف به توسعه پایدار نمونه موردی:بافت میانی شهر بندر عباس

روندشتابان شهرنشینی درکشورهای درحال توسعه باتاثیرصرف برروی جنبه های عینی توسعه به ویژه درسالهای پس ازجنگ جهانی دوم نه تنها دستیابی به توسعه را مقدورنساخت بلکه برنابسامانی کیفیت عینی و ذهنی شهرهای جهان سوم نیز افزود امروزه کیفیت زندگی مفهومی پیچیده است بطوریکه شاخص کیفیت زندگی بطور وسیعی بامفهوم توسعه پایدار درارتباط است و بسیاری ازدانمشندان علوم اجتماعی ازارایه تعریفی جامع ناتوانند دراین پژوهش کیفیت زندگی رضایتمندی اززندگی معنی شده است و سعی شده است تا میزان رضایت زابعدکالبدی کیفیت زندگی دربافت میانی شهر بندرعباس که درارتباط تنگاتنگ باتوسعه پایدار است موردسنجش قرارگیرد لذا ضمن شناسایی زیرمعیارهای بعدکالبدی پرسشنامه ای با مقیاس لیکرت طراحی شده و 157نفر به این پرسشنامه پاسخ داده اند که نتایج با استفاده ازآزمون آماری اس پی اس اس و آزمون تی تست موردتجزیه و تحلیل قرارگرفت نتایج حاصله نشان میدهد که میزان رضایت مندی شهروندان ازبعدکالبدی دربافت میانی شهربندرعباس زیرحدمتوسط می باشد لذا سنجش و ارتقاء این معیارضمن بالا بردن کیفیت زندگی شهری شهربندرعباس را دردستیابی به یکی ازمهمترین معیارهای توسعه پایدارکمک بسزایی می کند

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، کیفیت زندگی ، رضایتمندی ، بعدکالبدی ، شهربندرعباس