تأثیر روشهای مختلف خاکورزی و کوددهی بر عملکرد و اجزای عملکرد جو

این تحقیق به منظور بررسی روشهای مختلف خاکورزی و کوددهی بر عملکرد و اجزای عملکرد جو (عملکرد محصول، وزن هزار دانه، میزان مصرف سوخت، زمان عملیات و هزینه عملیات) در سال زراعی 91- 1390 در شهرستان بویینزهرا از استان قزوین انجام گرفت. آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی و در سه تکرار به مرحله اجراء در آمد. فاکتور خاکورزی در سه سطح 1- شخم با گاوآهن برگرداندار همراه با دو بار دیسک، دوبار لندلولر و کاشت با بذر کار سانتریفوژ، 2- شخم با گاوآهن قلمی همراه با یکبار دیسک، یکبار لندلولروکاشت با بذر کار سانتریفوژ، و 3- کشت مستقیم (نوتیلیج) و فاکتورکوددهی (کود ازته) در سه سطح 1- بدون کوددهی (تیمار شاهد)، 2- کوددهی به صورت یک مرحلهای (کل میزان کود به صورت یکجا در حین کشت) و 3- کوددهی به صورت چند مرحلهای همراه آب آبیاری. نتایج تحقیق نشان داد که تیمارهای کشتمستقیم با میانگین عملکرد 12 درصد بیشترین عملکرد را در بین تیمارهای دیگر دارا است. بیشترین عملکرد وزن هزار دانه مربوط به کشت مستقیم، کمترین مصرف سوخت، هزینه و زمان عملیات مربوط به کشت مستقیم میباشد. همچنین بهترین ومناسبترین روش کاشت برای زراعت جو سیستم کشت مستقیم در مرحله اول و کاشت با گاوآهن قلمی یکبار دیسک و یکبار لندلولر در مرحله دوم برای کشت جو مناسب است.

کلیدواژه ها:

خاکورزی ، کوددهی ، عملکرد ، وزن هزار دانه ، مصرف سوخت ، زمان و هزینه عملیات ، جو