مقایسه راندمان جذب گاز دی اکسید کربن از جریان هوا بین دی اتانول آمین 2/5 مولار و 3 مولار به کمک برج پر شده

اگرچه اخیراً روش های نوینی مانند جذب سطحی و استفاده از غشاء های گوناگون برای جدا کردن سولفیدهیدروژن و دی اکسید کربن از گاز طبیعی در مقیاس آزمایشگاهی ارائه گردیده اند، لیکن هنوز استفاده ازرو شهای جذب مبتنی بر استفاده از حلال به دلیل سهولت کاربرد و شرایط عملیاتی مناسب از اهمیت کاربردی خاصی برخوردار می باشد. این روش می تواند برای محدوده وسیعی از دبی گازها و غلظت ناخالصی ها در گازورودی استفاده شود. در این مقاله ضمن استفاده از یک سیستم جذب آکنده در مقیاس پایلوت به قطر 1سانتی متر و ارتفاع1/8متر که از حلقه های راشیک پر شده، برای جداسازی دی اکسید کربن از هوا اقدامگردید. در این راستا از حلال های دی اتانول آمین2/5مولار و 3 مولار استفاده شده است و اطلاعات جامعی درخصوص راندمان جذب برای هر یک از حلال های مذکور در دبی های گوناگون گاز و مایع بدست آمد. نتایج آزمایشات با حلال الکانول آمین ها نشان می دهد، بهترین راندمان جذب دی اکسید کربن توسط یک برج پر شده در صورتی که حلال جاذب دی اتانول آمین2/5مولار و دبی آن1/7196لیتر بر دقیقه باشد85/4درصد است نتایج این مطالعه همچنین مشخص می کند، میزان جذب دی اکسید کربن از جریان هوا توسط حلال دی اتانول آمین 3 مولار بیشتر از میزان جذب دی اکسید کربن از جریان هوا توسط حلال دی اتانول آمین 2/5 می باشد

کلیدواژه ها:

بستر آکنده ، جذب ، عملیات واحد ، دی اکسید کربن ، دی اتانول آمین