بررسی نقش مدیریت آبیاری در خصوصیات انبارداری محصول سیر صورتی طارم

سیر با نام علمی آلیوم ساتیووم(Allium sativum l)بین آلیوم های خوراکی دومین محصول مهم بعد از پیازمی باشد که اصولاً برای استفاده اندام زیر زمینی آن پرورش یافته و به عنوان سبزی، ادویه و دارو در سالهایاخیر از اهمیت و توجه زیادی برخوردار شده است و مورد استفاده قرار می گیرد. از آنجا که مدیریت آبیاری بر عملکردمحصول سیر پس از برداشت و انبارداری آن مؤثر است، آزمایشی به صورت طرح کرتهای خرد شده درقالب بلوکهای کامل تصادفی در یکی از مزارع کشت سیر شهرستان طارم انجام گردید،که در آن مقادیر مختلف آب آبیاری به عنوان عامل اصلی و زمان قطع آبیاری به عنوان عامل فرعی و همچنین عملکرد، تعداد، قطر و وزنسیرچهها و پوسته پیاز سیر پس از برداشت نیز اندازهگیری شد. در طول 6 ماه نگه داری در انبار، هر ماه یک مرتبه متغیرهای پیرووات، رنگ، رطوبت سیرچهها، افت وزنی و فساد بر روی پیازهای سیر اندازهگیری شد.میانگین داد هها با آزمون دانکن و درسطح 5 درصد با یکدیگر مقایسه شد. برای تجزیه و تحلیل آماری دادهها ازنرم افزارهایترکیبهای عطر و طعم دهنده یا افزایش پیرووات، افت وزنی و فساد پیازهای سیر و کاهش تغییرات رنگ پس از 6 ماه نگهداری در انبار شد. تفاوت بین اثرات مقادیر آب آبیاری بر میانگینهای پیرووات، تغییرات رنگ، درصدرطوبت سیرچهها، افت وزنی و فساد پیازهای سیر معنیداری نشد. بر اساس نتایج حاصل آبیاری 100 درصد نیاز آبی و تاریخ قطع دوم آب مناسب تشخیص داده شد.SPSS و 13 MSTATCاستفاده گردید. با توجه به نتایج حاصل، تأخیر در قطع آبیاری سبب افت ترکیبهای عطر و طعم دهنده یا افزایش پیرووات، افت وزنی و فساد پیازهای سیر و کاهش تغییرات رنگ پس از 6 ماه نگهداری در انبار شد. تفاوت بین اثرات مقادیر آب آبیاری بر میانگینهای پیرووات، تغییرات رنگ، درصد رطوبت سیرچهها، افت وزنی و فساد پیازهای سیر معنیداری نشد. بر اساس نتایج حاصل آبیاری 100 درصد نیاز آبی و تاریخ قطع دوم آب مناسب تشخیص داده شد

کلیدواژه ها:

سیر ، مدیریت آبیاری ، عمل آوری و انبار کردن سیر