بررسی پروتکل های مسیریابی تعادل بار تاخیر گرا و ترکیبی در شبکه های سیار موردی

شبکه های سیار موردی مجموعه ای از گره ها با تحرک بالا است. که بدون مدیریت مرکزی دارای توپولوژی پویا هست که به علت تحرک بالای گره ها توپولوژی شبکه ممکن است تغییر یابد، بنابراین ایجاد یک مسیریابی باقابلیت اطمینان بالا یکی از موارد مهم این گونه شبکه هامی باشد. تعادل بار و ازدحام شبکه از مشکلات عمده در شبکه های موبایل ادهاک هستند تعدادی از کارهای انجام پذیرفته و پروتکل های مسیریابی متعددی جهت تعادلبار پیشنهاد شده، اکثریت طر حهای پیشنهادی در حال حاضر سربار مسیریابی را به دنبال دارد تلاش برای دستیابی به تعادل بار و اجتناب از اضافه کردن سربار مسیریابی اضافی در طول ایجاد مسیریابی است. متریکانتخاب شده اکثر پروتکل های پیشنهادی بر حسب بار ترافیک می باشد. که سعی به توزیع بار ترافیک در گره های شبکه را دارند. انتخاب یک متریک مناسب می تواند به بهبود عملکرد شبکه کمک کند. در این مطالعه متری کهای هریک از پروتکل های تعادل بار مورد بررسی قرار می دهیم. بنابراین با استفاده از دو تکنیک تعادل باربه مطالعه مقایسه ایپروتک لهای مسیریابی تعادل بار پرداخته و نتایج این مطالعه را در جداولی برای هر یک از تکنیک های تعادل بار نشان می دهیم.

کلیدواژه ها:

شبکه های سیار موردی ، مسیریابی ، تعادل بار ، ازدحام