استفاده بهینه از فضاهای شهری با بکارگیری تکنولوژی های نوین پارکینگ (نمونه موردی: پارکینگ های عمومی شهر اصفهان)

رشد سریع جمعیت شهری و افزایش تملک وسایل نقلیه شخصی در شهرها، تقاضای قابل توجه فضاهای پارک خودرو را سبب شده و بدلیل آنکه زمین در شهرها کمیاب و بسیار گران است؛ و به خاطر وجود محدودیت های شهرسازی در برخی شهرهای بزرگ، تأمین فضای پارک از مهمترین دغدغه های مدیران شهری می باشد. شهر اصفهان، نیز بعنوان یکی از شهرهای بزرگ ایران، بدلیل تمرکز شدید جمعیت و کاربری های جاذب سفر و جاذبه های فراوان توریستی بخصوص در مرکز شهر با کمبود شدید پارکینگ روبرو می باشد. در این پژوهش برآنیم با استفاده از تکنولوژی های نوین طراحی و ساخت پارکینگ ها، درصدد پاسخگویی به تقاضای روزافزون پارکینگ برآییم. این تکنولوژی ها، نسبت به ساختار و کارکرد پارکینگ های سنتی و معمول در شهرهای ایران از نظر بهره وری و کارکرد برتری مشهودی دارند. پارکینگ های مکانیزه آمادگی پذیرش اتومبیل بیشتری را نسبت به انواع معمولی پارکینگ دارند؛ و بدلیل آنکه، نیاز به زمین وسیع برای احداث نخواهند داشت، در شهرهای بزرگ و مراکز شهری که قیمت زمین برای احداث پارکینگ بخش قابل توجهی از کل هزینه ی پروژه را تشکیل می دهد، مورد توجه قرار گرفته اند. یافته های این پژوهش نشان می دهد که در شهر اصفهان استفاده بهینه و منطقی از زمین های شهری صورت نمی گیرد. بعنوان نمونه پارکینگ مسطح روباز سعیدی پور در منطقه سه با مساحت 260 مترمربع، فضای پارک 12 خودرو را فراهم نموده است؛ در حالی که با استفاده از پارکینگ مکانیزه پیش ساخته این میزان فضای پارک را در مساحت 30 مترمربع می توان فراهم نمود. به بیان دیگر با بکارگیری پارکینگ مکانیزه پیش ساخته ظرفیت هر فضای پارک بیش از 8 برابر می شود و می توان با بکارگیری چنین تکنولوژی هایی استفاده بهینه و منطقی از فضاهای شهری داشته باشیم.

کلیدواژه ها:

شهر اصفهان ، پارکینگ عمومی ، تکنولوژی های نوین پارکینگ ، استفاده بهینه