شهرگرایی وشهرسازی پایدار در دوران معاصر ایران

جامعه عبارت است از مجموعه انسان ها که باهم در تعامل و ارتباط باشند،این انسان ها باسلیقه،خواسته ها،آداب ورسوم ومذهب مختلف در کنار هم قرار گرفته وشهر را تشکیل می دهند.شهرها در دوران وحکومت های مختلف دستخوش تغییرات ودگرگونی هایی شده،گاهی باعث ایجاد بافت شهری جدید واغلب بافت های قبلی را دچار دگرگونی نموده است.دراین تحقیق روی شهرنشینی وشهرسازی پایدار تهران در دوره قاجار بحث می شود وبا بافت شهری وسارمان فضایی دوره ی صفوی مقایسه شده ودلایل عدم تغییر ودگرگونی مطرح می شود.

کلیدواژه ها:

شهرگرایی ، دوران معاصر ، دگرگونی ، فضایی شهری